Çoğunlukla Bazen

‘Onun en korktuğu şey fincanının içinde veya yatağının altında gizli değildi, ya da odasının içinde bir hayalet gibi odasında süzülmüyordu. En korktuğu şey beyninin içindeydi, elleriyle gözünü kapattıktan sonra kulağının içinden gelen bir sesin ‘Sen seçilmiş kişisin, bir tane mutsuzluk değil, yüzlercesi için. Kontrolün bendeyken annene bağırıp çağıracaksın, arkadaşlarını dövmeye kalkacaksın, vücudunu ısırıp, tırnaklarınla kazıyıp, yakacaksın, günlerin bitmez hale gelecek ve gecelerin çok daha kötü geçecek ve yatağında saklanacaksın, yorganının altına, karanlıkta, ışıklardan kalabalıktan ve sesten uzakta, ta ki bir daha asla yeni bir güne uyanmamanın daha kolay olduğuna karar verinceye kadar.’